Aslında biliyor musunuz? Bir bloğumun olduğunu bile unutmuştum, ta ki arkadaşım Reyhan geçenlerde hatırlatana kadar.Sahi neden bırakmıştım yazmayı? Aslında kendimi en iyi yazarak ifade edebilirim sanırım.Yazmayı hep sevdim ,küçük bir çocukkende şiirler yazar, günlükler tutardım.Neyse, bu apayrı bir blog konusu olur.Belki daha sonra onu da yazarım, neden olmasın? Nerede kalmıştık? --27 Mart 2016 Pazar-- Tekerlekli sandalye ile yukarı çıkartılırken çoktan bizimkiler hastaneye varmıştı.Bir yanımda annem bir yanımda Sevgi annem (kayınvalidem) bize ayrılan odaya güzelce yerleştik.Hemen üzerimi değiştirdiler.O arkadan bağlanan meşhur ameliyat önlüğünü giydim ve başladım odanın içerisinde volta atmaya.Ağrım çok fazlaydı belimden karnıma doğru yayılıyor hatta bazen bütün sırtımı kaplıyordu ama huzurluydum.O bahsettiğim kitapta okuğum doğum hikayeleri dolaşıyordu zihnimde. Başka kadınlar bunu yapabildiyse bende yapabilirdim.Kendime inanmıştım.O arada doktoruma çoktan haber uçurulmuştu beni gec
Eveeeeet ,arayı biraz açtık sanırım. Ama blog yazısı dediğin öyle hemen pat diye çıkmıyor maalesef. 😊 Hadi biraz da doğumdan, Masal'ın doğumundan yani benim 2. doğuşumdan bahsedelim . Onun o yumuk yumuk ellerini tuttuğunuzda, yüzünü gördüğünüzde; endişe, mutluluk, korku, heyecan her şey birbirine karışıyor. Annelik denen kutsallık tabi ki de o an üzerinize iniveren bir nur değil sonradan bunu kazanıyorsunuz. Zamanla, bebeğinizle vakit geçirdikçe, hele ki size tepkiler vermeye başladığınla en çok ta sevdikçe seviyor birbirinize kattıkça katıyorsunuz... Hadi başa dönelim 👇 --Günlerden 26 Mart Cumartesi-- Yine sabahın köründe anneme gitmiştim, enfes bir kahvaltıdan sonra içimde durdurulamaz bir gezme isteği duyuyordum. Hadi dedim anne kalk pazara gidiyoruz. Saat 11:00-12:00 g ittik, bütün pazarı alt üst ettik. Yoruldum mu tabi ki hayır ama bir şeylerin farklı gittiğini hissedebiliyordum. Belimde hafif bir ağrı başlamıştı. Saat 14:00-16:00 a ğrı devam etti ama ço